Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942

Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942

รีวิว

kevin_mq

✨ 8/10

ก่อนที่ฉันจะไปดูหนังเรื่องนี้ ฉันคิดว่าอาจเป็นความพยายามอีกครั้งของผู้กำกับชาวจีนอีกคนที่จะชนะตลาดตะวันตก ฉันคิดว่าอาจเป็นฮีโร่คนอื่น หนังศิลปะการต่อสู้แปลกๆ ที่ทำให้ตลาดตะวันตกพอใจอย่างน่าประหลาดใจ แต่ฉันซึ่งเป็นชาวจีนที่เติบโตมากับวัฒนธรรมศิลปะการต่อสู้กลับไม่รู้สึกเช่นนั้น ฉันคิดผิด หนังเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับชาวจีนทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการทุจริตของรัฐบาล การต่อสู้ระหว่างชาวจีนกับชาวจีน และระบบราชการ หนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นทุกอย่าง

และที่สำคัญกว่านั้นคือ มันเป็นเรื่องจริง หนังเรื่องนี้ไม่เพียงแต่มีภาพ Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942 ที่สวยงามเหมือนกับหนังฮอลลีวูดทุนสร้างสูงทั้งหมดเท่านั้น แต่ยังมีวิธีที่น่าทึ่งในการบอกเล่าประวัติศาสตร์อีกด้วย หนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นว่าสงครามสามารถโหดร้ายได้เพียงใด โดยเล่าเรื่องราวของครอบครัวที่ร่ำรวยในมณฑลเหอหนานในปี 1942 เมื่อเกิดภัยแล้งและสงครามคุกคาม โทนโดยรวมนั้นจริงจัง แต่คุณจะหัวเราะกับอารมณ์ขันเล็กๆ น้อยๆ บ้างเป็นครั้งคราว ฉันขอแนะนำหนังเรื่องนี้ให้กับทุกคนที่สนใจวัฒนธรรมจีนอย่างแน่นอน เพราะหนังเรื่องนี้แสดงให้เห็นถึงจีนแท้ๆ ไม่น่าพอใจ เศร้าด้วยซ้ำ แต่มันเป็นเรื่องจริง

kosmasp

✨ 8/10

มีเรื่องราวมากมายที่สามารถเล่าได้ทั่วโลกซึ่งอาจไม่อยู่ในเรดาร์ของคุณ เรื่องนี้เป็นหนึ่งในนั้น แม้ว่าคุณจะรู้ข้อเท็จจริง (ตัวเลขในกรณีนี้) การได้เห็นการแสดงต่อหน้าต่อตาคุณนั้นเป็นสิ่งที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิง การดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นช่างน่าหดหู่ใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นได้ชัดว่าบางสิ่งอาจหลีกเลี่ยงได้ ด้วยพลังดาราอเมริกัน (ในกรณีนี้คือบรอดี้และร็อบบินส์ในบทบาทที่เล็กกว่า) ภาพยนตร์เรื่องนี้บรรยายถึงสงครามและความโหดร้ายต่อคนทั่วไป ดังนั้นคุณจะไม่ได้เห็นการต่อสู้มากนัก (แม้ว่าจะมีฉากสงครามค่อนข้างมาก) แต่ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับพลเรือน ภาพยนตร์เรื่องนี้ยาก ไม่เพียงเพราะความยาวของเรื่องเท่านั้น แต่ยังสร้างมาได้ดีมาก แม้ว่าคุณจะไม่สนใจประวัติศาสตร์มากนัก Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942  แต่เรื่องนี้ก็สามารถดึงดูดคุณและทำให้คุณกลั้นหายใจได้จนจบเรื่อง

lancequan

✨ 7/10

บทวิจารณ์แบบเรียบง่ายในคำพูดที่ไม่ไวต่อความรู้สึก: ภาพยนตร์ที่ดี อาจจะเป็นภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมก็ได้ การบรรยายถึงบทที่มืดมนในประวัติศาสตร์ยุคใหม่ที่ค่อนข้างควบคุมได้และเศร้าหมอง สะท้อนถึงโศกนาฏกรรมอีกเรื่องที่เกิดขึ้น 16 ปีต่อมาอย่างแยบยล ไม่ตัดสินและไม่ซาบซึ้งเกินไปอย่างน่าประหลาดใจสำหรับภาพยนตร์ประวัติศาสตร์ที่สร้างความสิ้นหวังและการดำรงอยู่ของมนุษย์ในรูปแบบที่ต่ำต้อยที่สุด เฟิงนำเสนอเบาะแสและข้อเท็จจริงหลายชั้นที่นำไปสู่ความสูญเสียขั้นสุดท้ายเกือบจะเป็นเรื่องธรรมดา ปล่อยให้ผู้ชมไขปริศนาและสรุปเอาเอง ซึ่งเป็นวิธีหลีกเลี่ยงการเซ็นเซอร์และดึงดูดผู้ชมได้อย่างชาญฉลาด

น่าจะเข้มข้นและน่าประทับใจกว่านี้มาก การแสดงทรงพลังในภาพยนตร์เรื่องนี้ อย่างไรก็ตาม สำหรับภาพยนตร์ที่เล่าถึงความอดอยากครั้งใหญ่ที่คร่าชีวิตผู้คนไปกว่า 3 ล้านคนในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942  ไม่ค่อยมีการแสดงภาพที่ใหญ่โตกว่าในภาพยนตร์มากนัก โดยความหิวโหยที่หลงเหลืออยู่ส่วนใหญ่ถูกพูดถึงหรือแสดงออกมา (แทนที่จะแสดงออกมาทางภาพ) ซึ่งลดทอนพลังแห่งการกระทบกระทั่งโดยทั่วไปของภาพยนตร์ลง

Xu Fan และ Zhang Guo-Li แสดงได้ยอดเยี่ยมในภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วยการแสดงของพวกเขา Xu แสดงได้ทรงพลังที่สุดเท่าที่มีมา โดยรับบทเป็นสาวบ้านนอกผู้ยากไร้ที่พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อปกป้องสิทธิในการมีชีวิตของเธอและครอบครัว อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้หญิงในชนบทที่อดอาหารมานานกว่า 100 วันและเต็มใจที่จะขายส่วนล่างของร่างกายเพื่อแลกกับขนมปังกรอบสองสามชิ้น คางสองชั้นของเธอเป็นอะไรไป (ลองนึกถึงใบหน้าของ Jennifer Lawrence ใน The Hunger Game ดูสิ เธอแสดงได้ทุกอย่างที่เธอต้องการ แต่ฉันขอโทษ แฟนสาวของเธอไม่ได้หิวขนาดนั้น) TF เกิดอะไรขึ้นกับทีมช่างแต่งหน้าและคนทำเอฟเฟกต์พิเศษของเธอ?!

Adrien Brody มีส่วนร่วมอย่างมีประสิทธิภาพในบท T.H. ที่กระตือรือร้นมาก ไวท์ผู้พยายามอย่างสุดชีวิตที่จะเปิดเผยความจริง ไม่ว่าจะด้วยสัญชาตญาณนักข่าว พูลิตเซอร์ หรือความเห็นอกเห็นใจคนจนและคนเสื่อมทรามอย่างแท้จริง อย่างไรก็ตาม อย่าให้ฉันเริ่มด้วยทิม ร็อบบินส์เลย ทำไมเขาถึงอยู่ในหนังด้วยซ้ำ ฉากสองสามฉากที่เขาแสดงนั้นน่าขนลุกมาก ถึงแม้ว่าคุณจะตัดฉากเหล่านั้นออกไปทั้งหมด มันก็จะไม่ส่งผลต่อเนื้อเรื่องเลย

D_Xueyan

✨ 7/10

ขาดโครงเรื่องที่ดี หนังเรื่องนี้เป็นเพียงการรวบรวมตอนต่างๆ ที่เกิดขึ้นในช่วงที่เกิดความอดอยาก โดยเล่าผ่านมุมมองของอดีตเจ้าของบ้านและครอบครัวของเขา น่าเสียดายที่ตอนเหล่านี้ส่วนใหญ่ (ถ้าไม่ใช่ทั้งหมด) เป็นเรื่องซ้ำซากและคาดเดาได้ (มีหญิงตั้งครรภ์ ลองเดาดูสิว่าเธอจะคลอดเมื่อไหร่ มีเด็กผู้หญิงกับแมว ลองเดาดูสิว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับแมว มีเจ้าหน้าที่ทุจริตที่พยายามซื้อผู้หญิงเพื่อความสุขของตนเอง

ลองเดาดูสิว่าพวกเขาจะซื้อใคร;) ตอนที่เล่ามีมากมายจนไม่มีเวลาที่จะเห็นอกเห็นใจตัวละคร หรืออย่างน้อยนั่นก็เป็นความรู้สึกของฉัน ฉากส่วนใหญ่นั้นเป็นภาพกราฟิกที่โหดร้ายที่แสดงถึงความหิวโหย แต่ฉันรู้สึกว่ามันมีส่วนร่วมน้อยกว่าฉาก  ดูหนังออนไลน์ Fires on the Plain เป็นต้น  Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942 ข้อดี: หัวข้อที่นำมาเล่ามีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งความจริงที่ว่ารัฐบาลรู้/ไม่รู้ตัวว่าสามารถ/ไม่สามารถทำบางอย่างเพื่อป้องกันหายนะนี้ได้ ฉากแอ็กชัน (การทิ้งระเบิดพลเรือน)

ถ่ายทำได้อย่างยอดเยี่ยมและทำให้คุณรู้สึกไม่สบายใจตลอดทั้งเรื่อง สิ่งที่ฉันพบว่าน่าสนใจยิ่งกว่า (แต่ยังไม่เห็นใครชี้ให้เห็น) ก็คือ เฟิง เสี่ยวกัง กำลังวิพากษ์วิจารณ์รัฐบาลในปัจจุบันโดยอ้อม (และอย่างแยบยลมาก แน่นอน) มีความคล้ายคลึงกันหลายอย่างกับสิ่งที่เกิดขึ้นในประเทศจีนตอนนี้ ผู้นำระดับสูงที่สูญเสียการติดต่อกับประชาชน เจ้าหน้าที่ที่ฉ้อฉลที่รับเงินและผู้หญิง ชาวต่างชาติที่ต้องชี้ให้เห็นข้อบกพร่องของเจ้าหน้าที่ ชาวจีนที่ต่อต้านชาวจีนด้วยความหิวโหยในความร่ำรวยที่ไม่รู้จักพอ แม้แต่ชาวญี่ปุ่นซึ่งเป็นศัตรูกันก็ยังถูกมองว่าเป็นมนุษย์มากกว่าเจ้าหน้าที่ชาตินิยม

leonblackwood

✨ 6/10

รีวิว: เป็นภาพยนตร์มหากาพย์และน่าสนใจเกี่ยวกับความอดอยากในที่แห่งหนึ่งที่เรียกว่าเหอหนานในช่วงสงครามญี่ปุ่นในปี 1942 ซึ่งคร่าชีวิตผู้คนไป 3 ล้านคน เรื่องราวนี้เล่าถึงครอบครัวที่ร่ำรวยซึ่งถูกบังคับให้หนีออกจากเหอหนานพร้อมกับครอบครัวอื่นๆ อีกหลายครอบครัวที่ดิ้นรนเพื่อไปยังสถานที่ที่ดีกว่า ซึ่งจะช่วยให้พวกเขามีอาหารและที่พักพิง การเดินทางนี้ส่งผลกระทบต่อครอบครัวจำนวนมาก และการขาดแคลนอาหารและอากาศที่หนาวเย็นทำให้ชีวิตของพวกเขาต้องสูญเสียไป

มีปัญหาทางการเมืองมากมายที่เกี่ยวข้องกับเหตุผลที่พวกเขาถูกบังคับให้ออกจากเหอหนาน ซึ่งกล่าวถึงในภาพยนตร์เรื่องนี้ แต่เรื่องราวที่ซาบซึ้งของครอบครัวนี้ต่างหากที่ทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้สมบูรณ์แบบสำหรับฉัน การแสดงของนักแสดงทุกคนยอดเยี่ยมมาก และฉันนึกไม่ออกจริงๆ ว่าคนจริงๆ ที่ถูกบังคับให้อยู่ในสถานการณ์ที่น่าสยดสยองนี้ต้องรู้สึกอย่างไร ฉันอยากให้มีพากย์ภาษาอังกฤษเพื่อที่ฉันจะได้จดจ่อกับฉากอารมณ์ต่างๆ แต่นั่นเป็นเพราะฉันเป็นคนจู้จี้จุกจิก

แม้ว่าเนื้อหาจะค่อนข้างลึกซึ้งและเนื้อเรื่องค่อนข้างน่าสนใจ แต่ฉันก็รู้สึกเบื่อในบางส่วนและดูเหมือนจะยืดเยื้อไปสักพัก นอกเรื่องไปจากนั้น เรื่องจริงนั้นน่าทึ่งมาก และผมแปลกใจที่เรื่องราวการเดินทางอันยิ่งใหญ่เกี่ยวกับผู้คนในเหอหนานและการแสวงหาชีวิตที่ดีกว่านี้ไม่ได้รับการบอกเล่ามาก่อน น่าดู! สรุป: นี่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ใส่ชื่อใหญ่ๆ ไว้บนโปสเตอร์แต่ไม่มีอยู่ในภาพยนตร์จริงๆ

ในกรณีนี้คือ Adrien Brody และ Tim Robbins ที่มีบทบาทเพียงเล็กน้อยในภาพยนตร์ พูดตามตรง พวกเขาเป็นเหตุผลที่ผมเช่าภาพยนตร์เรื่องนี้มา เพราะฉันสงสัยว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับเรื่องราวอันยิ่งใหญ่นี้ได้อย่างไร แต่พวกเขาไม่ได้เป็นตัวละครหลักในภาพยนตร์ Brody มีบทบาทสำคัญในการให้ความช่วยเหลือผู้คนที่อดอยากซึ่งเข้าร่วมในการเดินทางอันน่าทึ่งนี้ แต่ผมไม่เห็นประเด็นในบทบาทของ Tim Robbins เลย

DICK STEEL

✨ 10/10

ด้วยภาพยนตร์ทุนสร้างมหาศาลอย่าง Assembly และ Aftershock เฟิง เสี่ยวกังไม่คุ้นเคยกับภาพยนตร์ทะเยอทะยานที่มีฉากหลังเป็นประวัติศาสตร์จีน ซึ่งเขาจัดการได้อย่างยอดเยี่ยมที่สุดด้วยละครที่ทรงพลังและอารมณ์ ซึ่งสร้างความสมดุลด้วยฉากที่สามารถสร้างรายได้จากเหตุการณ์ใหญ่ที่เป็นพื้นฐานของภาพยนตร์ของเขา ใน Aftershock เขาต้องรับมือกับแผ่นดินไหวที่ถังซานในปี 1976, Assembly ต้องรับมือกับสงครามระหว่างทหารคอมมิวนิสต์และชาตินิยม  Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942 และตอนนี้เขาย้อนเวลากลับไปอีกเล็กน้อยในปี 1942 ซึ่งมณฑลเหอหนานของจีนต้องประสบกับภัยแล้งที่ร้ายแรงที่สุด ส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 3 ล้านคนจากการอดอาหาร

ฉันเดาว่าสำหรับหลายๆ คนที่นี่ การประสบกับความอดอยากที่แท้จริงในสังคมที่ค่อนข้างร่ำรวยในปัจจุบันนั้นค่อนข้างท้าทาย แต่ผู้ที่ผ่านมาหลายวันโดยไม่ได้กินอะไรเลย ซึ่งโดยปกติแล้วเป็นเพราะเหตุผลไร้สาระ เช่น การลดน้ำหนักแบบเทียม จะยอมรับถึงความรู้สึกที่ไม่สบายใจ คูณด้วยเวลาหลายเดือนที่ผ่านไป พร้อมกับสงครามที่กำลังใกล้เข้ามาและประสบกับมัน และเราแทบจะนึกภาพออกว่าชีวิตในสมัยนั้นคงจะน่าสังเวชเพียงใด เมื่ออาหารถูกขูดออกจากสิ่งที่ไม่น่าจะเป็นอาหาร เช่น เปลือกไม้ และหลายคนเต็มใจที่จะเสนออะไรก็ได้ โดยส่วนใหญ่มักจะเป็นเด็กๆ เพื่อแลกเปลี่ยนกับอาหาร

จากนวนิยายของ Liu Zhenyun ชื่อว่า Remembering 1942 เรื่องราวนี้บอกเล่าถึงภัยแล้งและความอดอยากครั้งใหญ่ในมณฑลหนึ่งของจีน เล่าผ่านมุมมองของตัวเอกต่างๆ ในมหากาพย์ที่กว้างใหญ่ไพศาลเรื่องนี้ มีเจ้าของที่ดินที่ร่ำรวยในตัวของอาจารย์ฟาน (จาง กัวลี่) ซึ่งเปิดเรื่องด้วยเราได้เห็นการตกต่ำอย่างช้าๆ และหลีกเลี่ยงไม่ได้ของเขาจากเจ้าชายสู่ยาจก เขามีเสบียงอาหารมากมายที่ถูกโจรโจมตีเป็นเป้าหมายตามธรรมชาติ และเมื่อนรกแตก เขาก็ประสบกับโศกนาฏกรรมครั้งแล้วครั้งเล่า ร่วมกับคนอื่นๆ อีกนับล้านคน

ผู้กำกับ

• Xiaogang Feng

บริษัท ค่ายหนัง

• China Film Group Corporation (CFGC)

นักแสดง

• Guoli Zhang
• Hanyu Zhang
• Wei Fan
• Yuanzheng Feng
• Fan Xu

โปสเตอร์หนัง

เรื่องย่อ

ภัยแล้งร้ายแรงในปี 1942 ส่งผลกระทบต่อมณฑลเหอหนานทางตอนกลางของจีนในช่วงสงครามกับญี่ปุ่น เรื่องราวเกิดขึ้นในปี 1942 มณฑลเหอหนานประสบภาวะอดอยากครั้งรุนแรงที่สุดในประวัติศาสตร์จีนสมัยใหม่ ซึ่งคร่าชีวิตประชนหญิง ชาย และเด็กกว่าสามล้านราย แม้ว่าสาเหตุหลักของมหันตภัยจะเป็นความแห้งแล้ง แต่สถานการณ์ถูกซ้ำเติมด้วยฝูงตั๊กแตน, ลมพายุ, แผ่นดินไหว, โรคระบาด และการคอรัปชั่นของรัฐบาลก๊กมินตั๋ง Back to 1942 (2012) แผ่นดินวิปโยค 1942 เรื่องนี้มีที่ตั้งอยู่ในมณฑลเหอหนานประเทศจีนในช่วงฤดูหนาวของปี 1942 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองชิโนญี่ปุ่น มาสเตอร์ฟานเป็นเจ้าของบ้านที่มั่งคั่งในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเหอหนาน

เมื่อหมู่บ้านประสบความอดอยาก “ฟาน” ยังมีอาหารเหลือเฟือที่จะเลี้ยงครอบครัวและชาวบ้าน กลุ่มโจรมาปล้นหมู่บ้าน เผาทิ้งจนหมดลูกชายของ”ฟาน” เสียชีวิต ระหว่างการหยุดกลุ่มโจรแฟนหนีบ้านเกิดพร้อมกับลูกสาว ภรรยา และลูกสะใภ้ พวกเขามาพร้อมกับคนรับใช้ “ซวนจู” ขณะที่พวกเขากำลังหลบหนีไปทางทิศตะวันตก พวกเขาได้พบกับ”เซียลู่ “เพื่อนร่วมหมู่บ้าน และครอบครัวของคนหลัง พวกเขาตัดสินใจเดินทางด้วยกัน แต่เสบียงอาหารและเงินของฟานถูกทหาร NRA ขโมยไปท่ามกลางความโกลาหลที่เกิดจากการระเบิดของญี่ปุ่นบราเดอร์ซิมยืนกรานที่จะประกาศความเชื่อ”คาทอลิก” ในจังหวัดที่อดอยาก หลังจากรอด

ชีวิตจากการทิ้งระเบิดในญี่ปุ่นสองสามครั้งและได้เห็นผู้บริสุทธิ์เสียชีวิตจำนวนมาก เขาจึงเข้าไปลี้ภัยภายใต้การดูแลของพ่อเมแกนแต่เริ่มสงสัยในการมีอยู่ของพระเจ้าในขณะเดียวกันนักข่าวไทม์ ธีโอดอร์ เอช. ไวท์เดินทางไปยังเหอหนานเพื่อตรวจสอบความอดอยาก เขาค้นพบว่าในขณะที่ผู้คนกำลังจะตายทุกวันและบางคนถึงกับหันไปกินเนื้อคนรัฐบาลชาตินิยมก็ยังไม่ได้ทำอะไรเพื่อช่วยเหลือผู้ลี้ภัย “เจียงไคเชก” ยังต้องการที่จะเลิกปกป้อง”เหอหนาน” ปล่อยให้ผู้ลี้

ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน

Kaguya-sama wa Kokurasetai (2019)

Nights In Rodanthe (2008) โรดันเต้รำลึก

What Dreams May Come (1998) วอทดรีมส์เมย์คัม

Atlantics (2019) แอตแลนติก

Sat2mon (2012) คืนวันเสาร์ ถึง เช้าวันจันทร์