Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง

Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง

รีวิว

dcinsider

ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นภาพยนตร์ที่ชวนติดตามและกินใจผู้ชมมาก แม้ว่าจะไม่รู้ว่าจะจบลงอย่างไรก็ตาม มีภาพยนตร์เพียงไม่กี่เรื่องเท่านั้นที่สามารถดึงดูดผู้ชมได้อย่างเต็มที่ แม้ว่าจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ภาพยนตร์เรื่องนี้ตั้งคำถาม Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง เกี่ยวกับการเลือกตั้งในปี 2000 และทำได้ดีทีเดียวในการยัดเยียดเรื่องราวหลายสัปดาห์ให้เหลือเพียงสองชั่วโมง การแสดงนั้นสมบูรณ์แบบ แต่ลอร่า เดิร์นควรได้รับรางวัลเอ็มมี่จากการแสดงเป็นแคเธอรีน แฮร์ริสโดยเฉพาะ พรรคการเมืองของคุณไม่ควรขัดขวางคุณในการชมภาพยนตร์เรื่องนี้ เนื่องจากภาพยนตร์เรื่องนี้สลับไปมาระหว่างแคมเปญหาเสียงทั้งสองแคมเปญโดยไม่เข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมากเกินไป ฉันไม่รู้ว่าเจย์ โรชเข้ามามีส่วนร่วมในการกำกับโปรเจ็กต์นี้ได้อย่างไร แต่เขาสามารถแก้ตัวจากภาพยนตร์เรื่อง “Austin Powers in Goldmember” ที่แสนห่วยแตกได้ รับชมเลย

bandw

หากคุณให้ความสนใจกับการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาในปี 2000 ฉันคิดว่าคุณคงมีความซาดิสม์อยู่บ้างจึงจะดูการสรุปนี้ ซึ่งจะต้องกระตุ้นอารมณ์ที่รุนแรงที่เกิดขึ้นในขณะนั้น ไม่ว่าคุณจะอยู่ฝ่ายใด เพียงอ่านบทวิจารณ์และความคิดเห็นบางส่วนเพื่อตรวจสอบว่าเรื่องนี้ยังคงเป็นประเด็นร้อนอยู่หรือไม่ หากคุณไม่ได้ให้ความสนใจในปี 2000 หรือคุณยังเด็กเกินไปที่จะจำได้ ภาพยนตร์เรื่องนี้จะแนะนำให้คุณรู้จักกับเหตุการณ์และประเด็นสำคัญทั้งหมด

ไม่ว่าจะเป็นการลงคะแนนที่ผิดพลาด การลงคะแนนที่ผิดพลาด การนับคะแนนใหม่ คดีความในศาล  Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง ข้อกล่าวหาการกีดกันผู้ลงคะแนน การลงคะแนนที่สับสน สถานะของคะแนนเสียงในกองทัพ และอื่นๆ ผู้มีบทบาทสำคัญในละครที่มีเดิมพันสูงเรื่องนี้ก็อยู่ในเรื่องนี้เช่นกัน และมีการแทรกภาพสารคดีเพื่อให้น่าเชื่อถือ ภาพยนตร์เรื่องนี้มีพื้นฐานมาจากข้อเท็จจริงมากกว่าการให้ข้อมูลต่อสาธารณะ เนื่องจากแถลงการณ์ต่อสาธารณะส่วนใหญ่มาจากบันทึก เป็นการสรุปสิ่งที่เกิดขึ้นหลังประตูที่ปิดซึ่งยังเปิดกว้างต่อการตั้งคำถาม

เรื่องนี้ดูราวกับเป็นหนังระทึกขวัญ แม้แต่กับผู้ที่คุ้นเคยกับเรื่องราวนี้ หากไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น ฉันคิดว่าทุกคนคงเห็นด้วยว่านี่เป็นหนังที่ดี มีเนื้อเรื่องดีเยี่ยมและนักแสดงชั้นยอด ลอร่า เดิร์น รับบทแคทเธอรีน แฮร์ริส รัฐมนตรีต่างประเทศแห่งรัฐฟลอริดา เป็นตัวละครที่น่าจดจำ และทอม วิลกินสันก็โดดเด่นในบทเจมส์ เบเกอร์ ที่ปรึกษาทางกฎหมายของบุช (รัฐมนตรีต่างประเทศในสมัยจอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช) วิลกินสันแสดงบทบาทเบเกอร์ได้อย่างแนบเนียนจนคุณอาจเข้าใจผิดว่าเขาเป็นคนจริง ๆ

Quinoa1984

การนับคะแนนใหม่นั้นเป็นเรื่องที่คุ้นเคย และสำหรับบางคน มันเหมือนกับการเปิดแผลที่ถูกปกปิดไว้หลายปี แต่กลับพบว่าหนองนั้นยังสดและเน่าอยู่ ไม่ว่าคุณจะเป็นเดโมแครตหรือรีพับลิกัน – สำหรับรีพับลิกัน แน่นอนว่าคนของคุณ “ชนะ” ในท้ายที่สุด – รายละเอียดมากมายในเรื่องราวของผลการเลือกตั้งประธานาธิบดีของฟลอริดาในปี 2000 นั้นมีกลิ่นอายของการทุจริตและการบริหารจัดการที่ผิดพลาด Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง  เรื่องราวนี้แสดงให้เห็นถึงความล้มเหลวของกระบวนการที่ควรจะเชื่อถือได้ในระดับหนึ่งในระบบที่ผิดพลาดอยู่แล้ว

เช่น คณะกรรมการการเลือกตั้ง นอกเหนือจากประเด็น) บทเรียนอะไรที่เราได้เรียนรู้จากเรื่องราวของฟลอริดา? เรื่องราวและภาพยนตร์นั้นทำหน้าที่เป็นการลงประชามติเกี่ยวกับสาเหตุที่สิ่งต่างๆ สามารถกลายเป็นแบบนี้ได้ (เสียงหัวเราะ) ในแต่ละฝ่าย – พรรคเดโมแครตไม่แข็งแกร่งพอในการต่อสู้ในจังหวะสำคัญ พรรครีพับลิกันทำตัวเหมือนคนรังแก – และความหวังเดียวคือจะไม่มีวันเกิดเรื่องเลวร้ายเช่นนี้อีก ไม่ว่าใครจะคิดอย่างไรกับประเด็นต่างๆ ก็ตาม ถือเป็นภาพยนตร์ทางทีวีที่คุ้มค่าที่จะดูโดยอิงจากนักแสดงเพียงคนเดียว ผู้กำกับเจย์ โรช

ซึ่งปกติแล้วเป็นผู้รับผิดชอบในหนังตลกไร้สาระอย่าง Austin Powers และ Meet the Parents กลับมารับบทบาทนี้ด้วยฝีมือที่แน่วแน่ (แม้จะไม่ใช่มือกล้องที่แข็งแรงที่สุดก็ตาม แน่นอนว่าต้องถือด้วยมือ) ต่อหน้านักแสดงจำนวนมากของเขา เควิน สเปซีย์ไม่ได้แสดงฝีมือได้ดีขนาดนี้มาหลายปีแล้ว และลีรีก็มีบทบาทที่น่ายินดีในฐานะสมาชิกทีมหาเสียงของกอร์ นอกจากนี้ยังมีบทบาทเล็กๆ ของจอห์น เฮิร์ต เอ็ด เบกลีย์ จูเนียร์ และบรูซ แม็กกิลล์ ที่น่าจับตามองมาก แต่บทบาทที่ดีที่สุดคือลอร่า เดิร์นในบทแคทเธอรีน แฮร์ริสผู้คล่องแคล่ว และทอม วิลกินสันในบททนายความผู้แข็งแกร่ง เจมส์ เบเกอร์ ซึ่งแสดงได้เย็นชาอย่างที่ใครๆ ก็คาดไว้ โดยรับบทเป็นแกนนำผู้ภักดีของตระกูลบุช

Benedict_Cumberbatch

Jay Roach (ซีรีส์เรื่อง Austin Power และ Meet the Parents) ดูเหมือนจะไม่ใช่ผู้กำกับที่เหมาะสมสำหรับภาพยนตร์ที่เน้นการเมืองเกี่ยวกับการเลือกตั้งที่สร้างความขัดแย้งมากที่สุดครั้งหนึ่ง แต่เขาก็ทำหน้าที่กำกับการผลิตของ HBO เรื่องนี้ได้ดีทีเดียว นำเสนอการแสดงที่ยอดเยี่ยมในทุกด้าน โดยเฉพาะ Kevin Spacey ในบท Ron Klain (ผู้ชี้เป้าการนับคะแนนของ Al Gore) และ Tom Wilkinson ในบท James Baker (ผู้วางแผนการนับคะแนนชั้นนำของ Bush)

ส่วน Laura Dern ดูเหมือนจะสนุกกับการรับบท Katherine Harris (รัฐมนตรีต่างประเทศของฟลอริดา)  Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง ผู้ไม่รู้เรื่องอะไรเลย (และอาจมีเจตนาร้าย) ซึ่งเป็นผู้หญิงที่หยุดการนับคะแนนใหม่ หนังเรื่องนี้มีเนื้อหาที่เป็นกลางและมีอารมณ์ขัน (ฉากที่สเปซีย์ระเบิดอารมณ์ออกมา: “รู้ไหมว่าอะไรตลก? ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าฉันชอบอัล กอร์หรือเปล่า… ฉันแค่อยากรู้ว่าใครกันแน่ที่ชนะการเลือกตั้งที่ห่วยแตกนี้!

ถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ และบทสนทนาครั้งสุดท้ายระหว่างเขากับวิลกินสัน/เบเกอร์ก็เป็นประเด็นที่ดีเช่นกัน) และให้ข้อมูลแก่ผู้ที่มีความจำระยะสั้น (หรือยังเด็กเกินไปเมื่อ 8 ปีที่แล้ว) เราทุกคนรู้ว่ามันจะจบลงอย่างไร และหนังเรื่องนี้ไม่ได้แสร้งตอบคำถามอมตะอย่าง “ใครกันแน่ที่ชนะการเลือกตั้ง และอัล กอร์จะเป็นประธานาธิบดีที่ดีกว่านี้” เราคงไม่มีวันรู้คำตอบแรก และอาจจะแค่สงสัยคำตอบที่สองเท่านั้น ไม่ว่าจะดีหรือร้าย สิ่งต่างๆ ก็คงแตกต่างออกไปหากบุชแพ้ นั่นแน่ล่ะ มันอาจจะไม่ใช่การปลอบใจ แต่เป็นความจริงเพียงอย่างเดียวที่เรามี และผู้สร้าง  ดูเหมือนจะรู้เรื่องนี้ 7.5/10

secondtake

ละครการเมืองที่น่าติดตามพอสมควร การแสดงดี และแน่นอนว่ามีการเติมประวัติศาสตร์เข้าไปด้วย อย่างไรก็ตาม เมื่อเครดิตเริ่มฉาย ฉันเพิ่งตระหนักได้ว่าสิ่งที่ทำให้ฉันคิดต่อตลอดเรื่องคือเหตุการณ์ ประวัติศาสตร์ การหวนคิดถึงช่วงเวลาที่ดูรุนแรงและไม่ยุติธรรม (หรืออย่างน้อยก็ค่อนข้างจะยุติธรรม) ไม่ใช่ภาพยนตร์ที่ขับเคลื่อนเหตุการณ์ แต่เป็นทางกลับกัน และก็เป็นเช่นนั้นกับการแสดงซ้ำเหตุการณ์ใหญ่ๆ แบบนี้ อย่างไรก็ตาม จู่ๆ ก็เกิดความผิดหวัง ฉันหมายความว่า ท้ายที่สุดแล้ว มีอะไรอีก? การรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและจินตนาการถึงมันใหม่นั้นไม่ใช่ภาพยนตร์ที่ดีนัก

แม้ว่านี่จะเป็นการบอกเล่าข้อเท็จจริงเหล่านั้นได้อย่างยอดเยี่ยม ซึ่งเป็นวิธีที่คุณมาชื่นชมและตัดสินมันในตอนจบ และมันยังไม่เพียงพอ ฉันดูเรื่องนี้กับคนที่ไม่ได้อาศัยอยู่ในสหรัฐอเมริกาในเวลานั้น และมีข้อมูลเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับการต่อสู้เพื่อการเลือกตั้งระหว่างกอร์กับบุชที่โต้แย้งกัน และโดยที่ฉันไม่ได้อธิบายเหตุการณ์บางอย่าง มันก็เป็นเพียงความคิดเห็นนามธรรมเกี่ยวกับปัญหาภายในของกระบวนการเลือกตั้ง  Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง นั่นฟังดูน่าเบื่อมากเลยนะ (ตอนจบเธอก็หลับไป ส่วนฉันไม่หลับ ซึ่งก็บอกอะไรบางอย่างได้ แต่ก็ไม่ใช่ทุกอย่าง) เพราะว่าจริงๆ แล้วเนื้อหานั้นค่อนข้างน่าเบื่อมาก

bollacks

ฉันละสายตาจากหนังเรื่องนี้ไม่ได้เลย ไม่ใช่เพราะผลลัพธ์ไม่ชัดเจนหรือเพราะว่าฉันไม่คุ้นเคยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (ฉันเรียนวิชาหนึ่งในวิทยาลัยในปีถัดมาเพื่ออุทิศให้กับความหายนะนี้โดยเฉพาะ) ฉันแค่รู้สึกว่าการแสดงนั้นน่าดึงดูดมาก นักแสดงทำได้ยอดเยี่ยมมาก พวกเขาสร้างความตึงเครียดแม้ว่าฉันจะรู้ว่าศาลฎีกาจะตัดสินอย่างไรก็ตาม หากคุณเป็นพวกคลั่งการเมืองและไม่ได้ดื่มเครื่องดื่มคูลเอดของพรรคของตนมานานเกินไป คุณจะสนุกกับหนังเรื่องนี้

คนที่ไม่พอใจกับหนังเรื่องนี้ชัดเจนว่าหลงผิดเกี่ยวกับพรรคหรือผู้สมัครของตนเอง พวกเขาไม่สามารถยอมรับได้ว่าฝ่ายของตนจะทำทุกวิถีทางเพื่อชัยชนะเช่นเดียวกับอีกฝ่าย Recount ไม่ใช่การวิจารณ์สังคมเกี่ยวกับการฉ้อโกงการเลือกตั้ง แต่เป็นมุมมองเบื้องหลังของทีมงานนับคะแนนใหม่สำหรับกอร์และบุช และวิธีที่พวกเขาวางกลยุทธ์และวางแผนเพื่อชัยชนะ นั่นไม่ได้หมายความว่า Recount พยายามหาว่าใครเป็นผู้ชนะการเลือกตั้ง เพียงแต่มีสองฝ่ายที่ต้องการ ซึ่งเรารู้แล้วก่อนที่การลงคะแนนจะสูสีกันอย่างน่าขัน และฉันไม่เห็นว่าหนังจะสามารถแสดงให้เราเห็นสิ่งนี้ได้ดีกว่านี้อย่างไร

ผู้กำกับ

• Jay Roach

บริษัท ค่ายหนัง

• HBO Films

นักแสดง

• Kevin Spacey
• Bob Balaban
• Ed Begley Jr.
• Laura Dern
• John Hurt
• Denis Leary

โปสเตอร์หนัง

เรื่องย่อ

บันทึกเหตุการณ์หลายสัปดาห์หลังการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาในปี 2000 และเรื่องราวต่อมาในฟลอริดา กำกับฯโดย เจย์ โรช ออกฉายทางช่องเอชบีโอ (สหรัฐ) เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2008  ดูหนังออนไลน์ เป็นหนังการเมืองเต็มตัวจากเหตุการณ์จริงเกี่ยวกับการเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาปี 2000 ระหว่าง จอร์จ ดับเบิลยู. บุช แห่งรีพับลิกัน กับ อัล กอร์ แห่งเดโมแครต ซึ่งเกิดกรณีวุ่นวายเรื่องผลการนับคะแนนในรัฐฟลอริดา  Recount (2008) เหนือกว่าความขัดแย้ง ที่มาที่ไปของกรณีดังกล่าวมาจากผลการเลือกตั้งที่สูสีกันมาตลอดทั่วประเทศ

กระทั่งผลการเลือกตั้งในฟลอริดาซึ่งมีคณะผู้เลือกตั้ง 25 เสียง จะเป็นเครื่องชี้วัดว่าผู้สมัครคนใดได้เป็นประธานาธิบดีคนใหม่ แต่ปรากฏว่าผลคะแนนที่เลือกบุชเฉือนคะแนนของกอร์ไม่กี่ร้อยคะแนนจนต้องมีการนับคะแนนกันใหม่ หนังเริ่มต้นตั้งแต่คืนเลือกตั้งซึ่งผลคะแนนในรัฐฟลอริดายังพลิกไปพลิกมา ข่าวโทรทัศน์ประกาศชัยชนะให้กอร์ ไม่นานจากนั้นกลับเปลี่ยนเป็นบุช เมื่อทุกสถานีโทรทัศน์รายงานผลตรงกันผู้แพ้อย่างกอร์จึงโทรศัพท์ไปแสดงความยินดีต่อบุช แต่ก่อนที่กอร์จะขึ้นกล่าวยอมรับความพ่ายแพ้ต่อผู้ให้การสนับสนุน ทีมงานได้ห้ามเอาไว้เพื่อแจ้งว่าผลการเลือกตั้งยังไม่ได้ข้อยุติ

ภาพยนตร์ที่คล้ายกัน

One Life (2023)

Ran (1985) ศึกบัลลังก์เลือด

Gandhi (1982) มหาตมะ คานธี

The New One Armed Swordsman (1971) เดชไอ้ด้วน 3

The Last Tycoon (2012) เจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้ คนสุดท้าย